Kres polityki apartheidu
W wyniku narastającej presji, zarówno wewnętrznej jak i zewnętrznej, przeciwko polityce apartheidu, rząd Republiki Południowej Afryki na czele z prezydentem Frederickiem de Klerkiem, rozpoczął demontaż systemu apartheidu we wczesnych latach 90. XX wieku. W roku 1990 rząd pod kierunkiem Partii Narodowej rozpoczął reformy zaczynając od zalegalizowania uprzednio zakazanych partii politycznych: Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC), Kongresu Panafrykańskiego (PAC) i Południowoafrykańskiej Partii Komunistycznej (SACP) oraz uwolnienia więzionych czarnych działaczy.
W 1994 krajowa konstytucja została napisana na nowo. Odbyły się też pierwsze wolne wybory w historii kraju. Pierwszym czarnym prezydentem Republiki Południowej Afryki został Nelson Mandela.
Po zakończeniu apartheidu Partia Narodowa i Frederik de Klerk przez krótki okres rządzili u boku Afrykańskiego Kongresu Narodowego. Obecnie partia ta włączyła się całkowicie do partii swoich dawnych oponentów politycznych. Biali posiadają wciąż znaczącą reprezentację polityczną w prowincjach Zachodni Przylądek i Gauteng. Nie są też wykluczani z władzy na poziomie kraju: minister finansów Trevor Manuel jest kolorowym o bardzo jasnej karnacji, Żyd Ronald Kasrils jest ministrem służb bezpieczeństwa, Afrykaner Alexander Erwin ministrem skarbu, a były lider Partii Narodowej, Martinus van Schalkwyk jest ministrem środowiska i turystyki.
Pełny tekst Międzynarodowej Konwencji o Przeciwdziałaniu i Karaniu Zbrodni Apartheidu
źródło: wikipedia
